Negen maanden later

Hoi allemaal, na lange tijd van verwaarlozing krijgt mijn blog weer een nieuw, fris bericht. Het is bijna negen maanden geleden sinds mijn vorige bericht en als iemand die van schrijven haar beroep wil maken, is dat eigenlijk 'not done', niet? Ik heb een reeks typische excuses hiervoor (verhuizing, carriereswitch, geboorte van dochter), maar ben blij om weer iets te plaatsen. Oude liefde roest niet..

Waarom had ik maanden geen tijd of puf om te bloggen?

Hierboven stond het tussen haakjes al opgesomd: er is best veel gebeurd dit jaar. Ten eerste had ik mijn stressvolle baan als officemanager voor een internationale organisatie opgezegd. Om het zacht uit te drukken: zowel de functie als de erg zakelijke werkomgeving paste niet bij mij. Ik had veel geleerd daar, vooral over mezelf. Naast deze baan had ik inmiddels een studie Communicatie afgerond en ik wilde graag als communicatiemedewerker of tekstschrijver gaan werken. Omdat je in deze tijd zonder relevante werkervaring vrijwel nergens aan de bak komt, besloot ik om vrijwillig fulltime stage te gaan lopen. De vacaturesites stonden vol met stages in dit vakgebied en ik had er snel een gevonden op de communicatieafdeling  bij een vakantie- en attractiepark. Ik kreeg wisselende reacties op mijn besluit om een volbetaalde baan in te ruilen voor een werkervaringsstage. De een verklaarde me voor gek, terwijl de ander het een fantastische investering in mijn toekomst vond. Ik realiseerde me dat het wegens economische redenen niet de beste tijd was om een baan op te zeggen, maar mijn welzijn vond ik toch iets belangrijker.

Nadat ik mijn ontslag had ingediend, kwam ik erachter dat ik zwanger was. Mijn vriend en ik waren verrast en blij! Tegelijkertijd dacht ik: ''help, mijn inkomen valt weg, hoe moet dat straks?'' Gelukkig kan mijn vriend de boel tijdelijk onderhouden en had ik spaargeld voor de komende magere tijden.
Een maand later begon mijn stage en op de eerste werkdag wist ik al dat ik eindelijk op mijn  plek zat. Dat ik alleen een stagevergoeding kreeg, vond ik niet erg. Dit leuke familiebedrijf was voor mij net een speeltuin en ik mocht veel teksten schrijven voor de website, wat een feest! Mijn zwangerschap was geen belemmering voor de stage. De afdeling vond het juist wel grappig, een zwangere stagiaire van in de dertig. Dat maken ze nooit meer mee. Jammer dat het werk maar tijdelijk was, maar ik wist wel dat ik de studie Communicatie niet voor niets had gevolgd.

Omdat ons appartement te klein werd met de nadere gezinsuitbreiding, moesten we op zoek gaan naar een groter onderkomen. Gelukkig vonden we snel een nieuw huurappartement, terwijl we ons huidige koopflatje, dat al ruim een jaar te koop stond, konden verhuren aan een kennis. Eind april verhuisden we en hadden we eindelijk ruimte om spullen voor de baby te gaan verzamelen.

Sinds een klein jaar schreef ik al af en toe teksten voor collega's en vrienden, zoals een biografie en nieuwsbrieven. Dit deed ik voor de lol en om schrijfervaring op te doen. In maart kreeg ik de eerste betaalde opdracht als tekstschrijver binnen. Toen vond ik het tijd om naar de Kamer van Koophandel te gaan en mij te registeren als zzp'er. Sinds eind maart ben ik dus freelance tekstschrijver bij Tekstbureau West Coast Words. Door mijn fulltime stage en de zwangerschap staat het freelance bestaan nog in de kinderschoenen, maar de komende maanden hoop ik mijn tekstbureau verder op te zetten, compleet met logo, website, portfolio en natuurlijk opdrachten.

Mijn werkervaringsstage eindigde in juni en zes weken later was ik uitgerekend. Een goede timing dus. Ik had het goed naar mijn zin en hoopte dat ik er misschien een parttime baan aan zou overhouden. Helaas waren er geen posities beschikbaar, maar ik had er wel een goede referentie en werkervaring bij gekregen. Tijdens mij stage ben ik breed ingezet op de afdeling: van het schrijven van webcontent en het personeelsblad tot het helpen organiseren van persmomenten. Ik heb ook analyses en onderzoeken gedaan op het gebied van SEO en ik weet nu ook hoe Photoshop en CMS werken.

En toen werd onze dochter Sanna geboren op 13 augustus 2012. Een overweldigende ervaring en ik ben apetrots dat ik de moeder mag zijn van dit schattige meisje. Mijn leven is drastisch veranderd en zij is mijn beste prestatie tot nu toe. Alles gaat goed met ons allemaal en ze is inmiddels ruim acht weken oud. De afgelopen maanden stonden helemaal in het teken van voeden, verschonen, voeden, knuffelen, poepluiers, weer voeden, hordes visite en gebroken nachten. Nu er meer tijd tussen voedingen zit en ik aardig gewend zijn aan mijn rol als moeder, krijg ik weer de kans én energie om te schrijven.
Binnenkort ga ik dus met frisse moed solliciteren naar een een parttime baan en daarnaast wil ik als freelancer aan de slag gaan. Voordat ik daarmee begin, geniet ik nog heerlijk van mijn onbetaalde verlof als moeder. Dit is mijn eerste bericht en hopelijk volgen er veel meer. Tot gauw!